بعد از درک این مطالب با کمی تأمل می توانی بفهمی که هر کار
یا حال یا سخنی که تو را از مقامهای بلند حضور در درگاه خدا دور سازد،
مخالف مراد مولایت از مشرف نمودن تو به این دعوت و میهمانی است.
و راضی نمی شوی در خانه میهمانی این پادشاه بزرگ -
که تو را با این نزدیکی و مشرف نمودن نزدیک گردانده است
و عالم به نهانی های تو و آنچه در قلب تو می گذرد، می باشد -
در حالی که به تو توجه دارد، از او غافل باشی.
و راضی نمی شوی که از او روی بگردانی در حالی که به تو روی کرده است.
عقل انسان این را از کارهای بسیار زشت می داند که حتی دوست
حاضر نیست با دوستش چنین عملی انجام دهد؛
ولی خداوند به خاطر مدارای با بندگان آسان گرفته
و تکلیف آنان را کمتر از توانائیشان قرار داده است.
بندگان خوب از این هم بالاتر رفته و با آقای خود در مورد واجب و حرام
آن گونه عمل می کنند که شایسته حق آقایی و بندگی است؛ و کسی را
که در این مورد کوتاهی کند، پست و حقیر می دانند.
نظرات شما عزیزان: